(w środkach komunikacji)

См. также в других словарях:

• stado — żart. Chodzić stadami «o środkach komunikacji miejskiej: pojawiać się w dużej liczbie, jednocześnie»: Tyle czasu żaden autobus nie jechał, a teraz zaczęły chodzić stadami. Roz bezp 1996. Iść, dać się prowadzić itp. jak stado baranów zob. baran 1 …   Słownik frazeologiczny

• dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… …   Słownik języka polskiego

• nadciągnąć — dk Va, nadciągnąćnę, nadciągnąćniesz, nadciągnąćnij, nadciągnąćnął, nadciągnąćnęła, nadciągnąćnęli, nadciągnąćnąwszy nadciągać ndk I, nadciągnąćam, nadciągnąćasz, nadciągnąćają, nadciągnąćaj, nadciągnąćał 1. «zwykle o dużej liczbie ludzi (lub… …   Słownik języka polskiego

• nadejść — dk, nadejśćjdę, nadejśćjdziesz, nadejśćjdź, nadszedł, nadeszła, nadeszli, nadszedłszy nadchodzić ndk VIa, nadejśćdzę, nadejśćdzisz, nadejśćchodź, nadejśćdził 1. «o ludziach i zwierzętach: idąc dojść do określonego miejsca w określonym czasie;… …   Słownik języka polskiego

• odchodzić — ndk VIa, odchodzićdzę, odchodzićdzisz, odchodzićchodź, odchodzićdził odejść dk XI, odejdę, odejdziesz, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli, odszedłszy 1. «idąc oddalać się, odsuwać się od kogoś, od czegoś, opuszczać jakieś miejsce» Odchodzić powoli …   Słownik języka polskiego

• przyjść — dk, przyjdę, przyjdziesz, przyjdź, przyszedł, przyszła, przyszli, przyszedłszy przychodzić ndk VIa, przyjśćdzę, przyjśćdzisz, przyjśćchodź, przyjśćdził 1. «o ludziach i zwierzętach: idąc przybyć dokądś, do kogoś» Przyjść do biura, do domu.… …   Słownik języka polskiego

• stado — n III, Ms. stadzie; lm D. stad «gromada zwierząt danego gatunku, razem żyjących, pasących się, przebywających, hodowanych; także: gromada ptaków» Stado bydła, owiec, krów, wilków. Stado ptaków, gołębi, wron. ◊ żart. Chodzić stadami «o środkach… …   Słownik języka polskiego

• uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… …   Słownik języka polskiego

• upraszać — ndk I, upraszaćam, upraszaćasz, upraszaćają, upraszaćaj, upraszaćał, upraszaćany 1. forma ndk czas. uprosić (p.) 2. rzad. «prosić usilnie o coś» ∆ Uprasza się o coś «zwrot grzecznościowy nakazujący zachowanie, przestrzeganie czegoś (np. ciszy,… …   Słownik języka polskiego

• dalekobieżny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} o środkach komunikacji publicznej: jadący do odległego miejsca, przebywający duże przestrzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dalekobieżny pociąg, autobus. Dalekobieżny kurs. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dochodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dochodzićdzę, dochodzićdzi, dochodzićchodź {{/stl 8}}– dojść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, dochodzićjdę, dochodzićjdzie, dojdź, doszedł, doszła, doszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień